Avebury

In het zuiden van Engeland ligt de steencirkel van Avebury, die met zijn cirkelomtrek van driekwart mijl de grootste is van Groot-Brittannië.

 

Het feit dat binnen deze steencirkel een heel dorp is gebouwd, is verbluffend.

In de omgeving van Avebury zijn talrijke overblijfselen te vinden van oude beschavingen zoals Silbury Hill, West Kennet Long Barrow, honderden staande stenen en kleine henges - en natuurlijk Stonehenge.

 

In tegenstelling tot Stonehenge, dat werd gebouwd voor de aanbidding van de maan en de zon, lijkt de bouw van Avebury eerder verband te houden met de vruchtbaarheid, het leven en de dood.

 

Volgens schattingen bestond de henge oorspronkelijk uit 247 megalieten en werden er nog eens 400 extra stenen gebruikt voor de dubbele rijen stenen buiten de henge. De zwaarste megaliet die bewaard is gebleven, is de circa 65 ton wegende Swindon Stone die bij de noordingang staat. Deze reusachtige steen balanceert al 4000 jaar op één hoek.

 

Het vervoeren en het plaatsen van de stenen kan worden gezien als een van de grootste prestaties van de prehistorische bouwkunst.

 

Deskundigen zijn het erover eens dat de stenen afkomstig moeten zijn van de omliggende vlakten. Het is nog steeds een raadsel hoe deze enorme stenen vervoerd en vervolgens rechtop gezet werden, maar gezien de kennis waarover de mensen in die tijd beschikten, is het waarschijnlijk dat ze houten rollers gebruikten om de stenen te vervoeren. Hierbij hebben zij ongetwijfeld een route gevolgd met zo min mogelijk steile hellingen en gevaarlijke afdalingen. Wanneer de stenen eenmaal op de plaats van bestemming waren, werden ze met behulp van houten rollers, touwen en hefbomen in een gat van meestal maar een meter diep geplaatst. Rondom de voet van de stenen werd kalk en aarde aangestampt om ze op hun plaats te houden. Het is ongelofelijk dat de stenen op deze manier zo stabiel stonden, dat ze rechtop konden blijven staan.