De Tower Bridge is een in 1894 voltooide brug over de rivier de Theems in Londen en tegenwoordig een toeristische attractie. Hij ligt naast de Tower of London, waaraan hij ook zijn naam dankt. Het deel tussen de twee torens is een basculebrug die voor de scheepvaart geopend kan worden. Twee hangbruggen verbinden het centrale deel met de oevers. Twee loopbruggen, 44 meter boven het water, verbinden de torens met elkaar en geven een tegenkracht aan de hangbruggen. Sinds 10 november 2014 is een deel van de vloer van een van de hangbruggen over een lengte van 11 meter vervangen door glazen panelen van 7,5 cm dik.

 

De bouw werd gestart in 1886 en heeft 8 jaar geduurd. Er gingen 432 arbeiders voor aan de slag. Twee massieve landhoofden, met meer dan 70 000 ton beton, werden in de rivierbodem geplaatst om de constructie te ondersteunen. Meer dan 11 000 ton staal was nodig voor het skelet van de torens en loopbruggen. Dit werd dan bekleed met graniet en steen, zowel om het staal te beschermen als om de brug een mooiere aanblik te geven. Jones stierf in 1887 en George D. Stevenson nam het project over.

 

Het oorspronkelijk mechaniek voor het openen en sluiten van de brug was hydraulisch; de benodigde waterdruk werd geleverd door stoommachines. Tegenwoordig wordt de brug elektrisch geopend. De originele stoommachines zijn echter bewaard als toeristische attractie.

 

De Tower Bridge wordt ongeveer 1000 keer per jaar geopend voor de doorvaart van vierkant getuigde schepen, cruiseschepen, marineschepen, en andere grote schepen. De Tower Bridge wordt geopend, indien dit minimaal 24 uur van tevoren wordt aangevraagd. Alle schepen die meer dan 14 meter hoog zijn moeten hun doorvaart aan de Tower Bridge melden.