Kasteel in Britse hoofdstad

​

Toen Willem de Veroveraar in 1066 Harald had verslagen in hun strijd over de opvolging van de kort voordien overleden Edward de Belijder, vond Willem het zijn eerste taak zijn macht in Engeland te vestigen. Daartoe liet hij een groot aantal sterkten bouwen. Daaronder behoorde ook de Tower in Londen. Vanzelfsprekend wilde Willem zijn macht in de hoofdstad van Engeland ondubbelzinnig vastleggen. Deze eerste sterkten waren eenvoudige houten kastelen, veelal in het vlakke land zogenaamde motte-kastelen. Een motte (een kunstmatige hoogte) is een heuvel die wordt opgeworpen met grond afkomstig uit een omringende, meestal cirkelvormige gracht. Hoe breder en dieper de gracht, hoe hoger de motte. Op deze kunstmatige heuvel, de motte dus, werd een (meestal) houten sterkte gemaakt. Aanvankelijk alleen een omwalling van houten palen. Later werden aan de binnenzijde van die omwalling houten verblijfsruimten gebouwd.

​

Willem de Veroveraar: (zie afbeelding onderaan)

In de loop van enige tientallen jaren daarna werden vele van deze houten sterkten langzaamaan vervangen door stenen muren met stenen gebouwen.

Ook de Tower in Londen begon als een eenvoudige houten sterkte, maar al in 1078 besloot Willem de Londense sterkte meer macht en aanzien te geven en begon hij aan de bouw van de huidige keep, de grote vierkante toren. In later tijd werden daar vele gebouwen en muren omheen gebouwd. Nu geldt de term de Tower voor het gehele kasteelcomplex, inclusief alle muren en andere gebouwen. Het begin van het kastelencomplex, de oorspronkelijke vierkante toren wordt nu de White Tower (de witte toren) genoemd. De naam de witte toren ontstond omstreeks 1250 toen de grote toren wit gekalkt werd.

Het tegenwoordige complex bestaat uit een binnenommuring, die van twaalf indrukwekkende torens is voorzien. Enkele bekende torens heten de Devereux Tower, de Beauchamp Tower, de Bell Tower (de klokkentoren), de Bloody Tower (de bloedige toren), en de Wakefield Tower.

Binnen deze eerste ommuring zijn in de loop der eeuwen, in verschillende perioden, diverse gebouwen opgetrokken, waaronder het Koninginnehuis, de St.Peter Kapel, de Waterloo Barracks (de Waterloo gebouwen) en een museumgebouw. Vroeger stond ten zuiden van de witte toren ook de Grote Hal. Rond deze eerste ommuring is een tweede ommuring verrezen, die ook van een aantal torens en enkele halfcirkelvormige bastions is voorzien.

Een van de torens is de St. Thomas toren, die toegang geeft tot een aanlegplaats aan de Theems. De buitenommuring wordt nog omgeven door een gracht. Voor de buitenommuring was gebouwd, werd de eerste ommuring ook omringd door een brede gracht. De Tower in Londen was dus van meet af aan een sterk kasteel en dat was ook precies de bedoeling.

​

Hendrik VIII:

De Tower heeft een aantal bijzondere bewoners gekend, meestal omdat ze hier gevangen werden gezet. Een van de belangrijkste was wel Elizabeth, een dochter van Hendrik VIII, die hier door haar zuster Mary sinds 1554 gevangen werd gehouden.

Mary verdacht haar zuster er van een aandeel te hebben geleverd in de zogenaamde Opstand van Wyat. Elizabeth schijnt zich fit te hebben gehouden door wandelingen op het muurgedeelte tussen de Bell Tower en de Beauchamp Tower; dit gedeelte heet nog steeds de Elizabeth's Walk, het wandelpad van Elizabeth. Na de dood van haar zuster Mary volgde Elizabeth haar in 1558 op als koningin Elizabeth I van Engeland.

In de Bell Tower werden onder meer Sir Thomas More en James, de Hertog van Monmouth gevangen gehouden.

Op de wanden van de Beauchamptoren zijn verschillende schitterende stukjes houtsnijwerk te vinden van gevangenen, die hier hun tijd trachten te doden met het snijden van kunstzinnige werkjes.

​

St. Thomas Toren:

De St. Thomas Toren, die toegang geeft tot de Theems, werd afgesloten door de Traitors Gate (de verraderspoort). Hier werden de in Westminster veroordeelden per schip over de Theems naar toe gebracht om in de Tower te worden opgesloten.

Door deze poort passeerden bij voorbeeld Koningin Anne Boleyn (in 1536), Koningin Katharine Howard (in 1542) en Robert Devereux, de Hertog van Essex (in 1601). Allen werden hier gevangen gezet. Enkelen verlieten de Tower niet meer omdat ze hier werden onthoofd.

​

Bloedige Toren:

De Bloedige Toren, die vroeger de tuintoren heeft geheten, had zijn nieuwe naam waarschijnlijk te danken aan de moord op Henry Percy, de 8e Hertog van Northumberland in 1585.

Per traditie is deze toren ook de plaats waar de moord op de beide verdwenen prinsjes Edward V (12 jaar) en zijn broertje Richard, de Hertog van York (10 jaar), in 1483 heeft plaats gevonden.

Daardoor kwam Richard III op de Engelse troon, de laatste heerser van het Huis van York. Door velen wordt Richard er van verdacht de hand in de moord op de beide jongens te hebben gehad, maar echt bewezen is het nooit. De verdwijning van de beide jongens blijft een geheimzinnige affaire.

Vooral Hendrik VIII is berucht geworden door het uit de weg ruimen van mensen uit zijn omgeving, die hij er om welke reden dan ook niet meer in vond passen. Zo liet hij in de Tower twee van zijn vrouwen onthoofden: Anne Boleyn en Catherine Howard. Het blok waarop de executie werd voltrokken stond destijds op het grasveld voor de kapel van Sint Peter ad Vincula.

​

Kroonjuwelen: (zie afbeelding onderaan)

Al jaren lang is de Tower de bewaarplaats van de kroonjuwelen. Zij dateren alle van na 1660, want Cromwell liet alle kroonjuwelen tijdens zijn leiderschap van de Republiek Engeland omsmelten of verkopen. De kroonjuwelen bestaan uit de verschillende kronen, waaronder de keizerlijke kroon, de rijksappel, een aantal verschillende scepters en andere regalia. Ze worden bewaard in de Waterloo Barracks.

Er zijn in de Tower veel verschillende middeleeuwse militaire uitrustingsstukken en wapens te zien. Vitrines vol met harnassen, kurassen, helmen, speren, bijlen, knotsen, geweren, pistolen en wat men maar kon bedenken om anderen lichamelijke schade toe te brengen. Er worden zelfs harnassen voor paarden ten toon gesteld.

Al eeuwen lang vindt in de Tower iedere avond om tien uur de ceremonie van de sleutels plaats. Dan worden de hoofdpoorten van de Tower gesloten. Vijf voor tien 's avonds begeeft de Chief Yeoman Warder (de hoofdbewaarder van de Tower) zich op weg met een escorte van drie man en een sergeant, die hem helpen de drie hoofdpoorten te sluiten. Als de sleutel teruggebracht wordt hoort men de uitroep: "Halt, wie is dat?", waarop de hoofdbewaarder antwoordt: "De sleutels." Dan wordt er gezegd: "Van wie zijn de sleutels?", waarop het antwoord volgt: "Die zijn van Koningin Elizabeth." Dan volgt de uitspraak: "Moge God de Koningin bewaren, Amen". Hierna worden de sleutels naar het Queen's House (het koninginnehuis) gebracht, waar de sleutels 's nachts worden bewaard.

​

Beefeaters: (zie afbeelding onderaan)

De meer dan veertig bewaarders van de Tower, zijn in een fraai kostuum gekleed. Zij worden ook wel de Beefeaters (de vleeseters) genoemd. Zij kregen deze bijnaam, hetzij omdat zij destijds de koninklijke buffetten moesten verzorgen, hetzij omdat zij dagelijks van Rijkswege een portie vlees te eten kregen, dat is niet helemaal duidelijk. Hoe het ook zij, het optreden van de Beefeaters is nog steeds een dagelijks terugkerende gebeurtenis, waarnaar de toeristen graag komen kijken.

Rondom de Witte Toren zijn verblijven voor de raven. Grote zwarte vogels, die destijds in Londen veel voorkwamen en werden beschermd omdat zij een soort vuilnisdienst vormden. De vogels zorgden voor het opruimen van kadavers en andere ongerechtigheden, die in een grote stad veel voorkomen. Een van de bewakers van de Tower zorgt voor de vogels en geeft ze dagelijks een rantsoen, want men beweert dat de Tower in zal storten als de raven zijn verdwenen. En dat moet natuurlijk voorkomen worden, want iedere dag komen er drommen toeristen op dit kastelencomplex af. Als je Londen gezien hebt, moet je ook in de Tower geweest zijn.