Trafalgar Square is het grootste plein van Londen en wordt vaak aanzien als het hart van de stad. Dit gebied was reeds in de middeleeuwen een centrale ontmoetingsplaats. In het midden van het plein staat een hoge zuil ter ere van admiraal Nelson.

Trafalgar Square. Vroeger werd het plein Charing genoemd. Later noemde men het Charing Cross, naar een herdenkingskruis dat op het plein stond. Het nabije metrostation heet nog steeds Charing Cross.

 

Geschiedenis

​

In de dertiende eeuw werden hier de koninklijke valken die gebruikt werden voor de jacht gehuisvest. Later stonden hier de koninklijke stallen. In 1812 vroeg de prins regent – die later koning George IV zou worden – aan de architect John Nash om het gebied opnieuw aan te leggen. Nash liet het terrein vrij maken maar stierf voor hij zijn plannen kon uitvoeren.

National Gallery

​

De opening van de National Gallery in 1838 aan de noordzijde van het plein deed de interesse in de heraanleg terug opleven. Een nieuw ontwerp van Charles Barry (de architect die het best bekend is om zijn Houses of Parliament), dat bestond uit twee niveaus gescheiden door een enorme trap, werd goedgekeurd. Men begon in 1840 met de aanleg van het plein en vijf jaar later waren de werken voltooid.

Vanop zijn verhoogde positie aan de noordzijde van Trafalgar Square kijkt de National Gallery over het plein uit. Het museum werd gebouwd in 1834-1838.
Het bezit een indrukwekkende verzameling schilderijen die zes eeuwen omspannen. Je kan hier werken van sommige van 's werelds grootste kunstenaars bewonderen, waaronder Rubens, Vermeer, van Gogh, Titiaan, Leonardo da Vinci, Michelangelo, Renoir en Claude Monet.

​

De zuil van Nelson

​

De naam van het plein herdenkt de overwinning van admiraal Horatio Lord Nelson op de Franse vloot tijdens de Slag bij Trafalgar, een zeeslag die plaatsvond op 21 oktober 1805 aan Kaap Trafalgar, net voor de Spaanse kust.
Oorspronkelijk waren er geen plannen voor een monument ter ere van de admiraal die tijdens de slag het leven verloor. Er waren wel plannen voor de oprichting van een standbeeld van koning Willem IV. Uiteindelijk besliste men in 1838 dat Trafalgar Square de ideale plaats was voor een monument ter ere van de beroemdste admiral van Groot-Brittanië en er werd een wedstrijd georganiseerd voor het ontwerpen van een monument dat provisoir 'Nelson Testimonial' werd genoemd.
 

Leeuwen aan de Zuil van Nelson

​

De wedstrijd werd gewonnen door William Railton, wiens voorstel bestond uit een tweeënvijftig meter hoge Corinthische zuil met daarbovenop een standbeeld. De zuil werd gebouwd tussen 1841 en 1843. Bovenop de zuil staat een vijfenhalf meter hoog beeld van Lord Nelson, het werk van Edward Hodges. Aan de voet van de zuil staan vier colossale leeuwenbeelden die gemaakt werden door Edwin Landseer. Ze werden pas veel later, in 1868, toegevoegd.

​

Fonteinen

​

De eerste fonteinen op Trafalgar Square werden reeds geplaatst als onderdeel van de heraanleg van het plein in de negentiende eeuw. Ze werden in 1939 vervangen door twee fonteinen die gemaakt werden ter ere van twee admiralen van de Royal Navy: David Beatty en John Rushworth Jellicoe. De fonteinen werden ontworpen door de architect Edwin Lutyens en zijn versierd met beelden van dolfijnen, zeemeerminnen en kleine haaien.

​

St. Martin-in-the-Fields

​

In de noordoostelijke hoek van het plein staat de parochiekerk St. Martin-in-the-Fields. Het is een van de beroemdste kerken in Londen, deels vanwege de prominente plaats die het inneemt aan een van de drukste plaatsen van Londen.
De kerk, met zijn hoge witte torenspits en neoklassiek portiek, werd in 1721 gebouwd door James Gibbs en werd gebruikt als model voor vele andere kerken, vooral dan in de Verenigde Staten. Het is de vierde kerk die op deze plaats werd gebouwd; de eerste werd hier reeds in de dertiende eeuw gebouwd. Indertijd was dit gebied nog erg landelijk, vandaar de naam van de kerk die letterlijk vertaald Sint-Maarten in de velden wordt genoemd.

​